Erkenning aantal thuiszitters > 15000
Gisteravond werd tijdens de Talkshow van Beau , aangehaald dat Nederland meer dan vijftienduizend thuiszitters telt in plaats van vier- of vijfduizend. Het rapport waarin dat te vinden is, is het Rapport ‘Thuiszitters Tellen’ wat oudervereniging Balans op 1 oktober 2020 publiceerde. Lees hier ons het hele rapport.
Rapport 'thuiszitters tellen'
Balans bracht dit rapport op 7 oktober jl. onder de aandacht van minister Arie Slob Lees hier ons artikel van 8 oktober jl. Het cijfer uit het onderzoeksrapport van Balans werd vervolgens genoemd in de derde onderwijs en zorgbrief d.d. 10 november 2020 Hieruit blijkt dat het getal van 15.000 als realistisch gezien wordt en wordt overgenomen. Het gaat ons in feite niet om het precieze aantal, want één kind zonder onderwijs is al teveel, maar erkenning van dit aantal, maakt dat dit probleem de aandacht krijgt die het verdient. En dat duidelijk is dat er eigenlijk weinig zicht is op het werkelijk aantal thuiszitters. Ouders van thuiszitters en thuiszitters zelf voelen zich bovendien vaak een uitzondering omdat zij denken tot een kleine groep te behoren. Niets is echter minder waar.
Definities, registraties en getallen
Dat het aantal van 5000 veel wordt gehanteerd, komt voort uit de definitie die werd gehanteerd naar aanleiding van het Thuiszitterspact. Dit aantal betreft leerlingen die langer dan drie maanden geen onderwijs volgen (4790). Hier werden de 6022 leerlingen met een vrijstelling van de leerplicht buiten gelaten. Dan zijn er nog leerlingen die korter dan 3 maanden niet naar school gaan. Samen dus 14.897. Daar bovenop zijn er nog vele niet- geregistreerde, ‘verborgen thuiszitters’. Die bijvoorbeeld voor onbepaalde tijd geschorst zijn, of geregistreerd staan als ‘ziek’. Dit aantal is onbekend, net als het aantal leerlingen dat wel naar school gaat maar een hoog uitvalrisico heeft, ouders die emigreerden wegens niet-passend onderwijs en ouders die zelf een particuliere school betalen omdat er geen passend onderwijs is voor hun kind. Zie de uitleg op de afbeelding van de ijsberg.
Ook worden leerlingen onrechtmatig uitgeschreven zoals in de casus van ‘het meisje van het Vossius’. Zie hier de link naar de podcast ‘Het meisje van het Vossius’
Handelingsverlegen
Verder werd tijdens de uitzending gesproken over het fenomeen ‘handelingsverlegenheid’ bij de betrokkenen rondom een kind; dat meer en eerder gesproken moet worden met de leerling zelf, over wat hij of zij nodig heeft. Zij kunnen dit zelf vaak prima aangeven en de dingen die zij nodig hebben zijn in oorsprong vaak simpel: worden gezién. ‘Pas als aan deze vaak eenvoudige behoeften niet wordt voldaan, escaleert de boel op den duur en kunnen kinderen thuis komen te zitten.
(ook) Luisteren naar ouders
Het was een mooi item bij Beau, mooie boodschap om het kind centraal te stellen, want zij zijn de sleutel tot de oplossing. Maar het is ook belangrijk dat volwassenen naar elkaar luisteren en zeker dat er geluisterd wordt naar de ouders. Zij kennen hun kind het beste en hebben geen andere belangen dan de ontwikkeling van hun kind. De mogelijke oplossing die ouders zien zijn een toegevoegde waarde op de visie van het kind. Want ouders kunnen ook verwoorden wat het kind nodig heeft, als het dat zelf (nog) niet kan. Balans blijft dan ook, als vereniging voor ouders, het ouderperspectief onder de aandacht brengen. Wij gaan dan ook graag het gesprek met Laurentien van Oranje hierover aan.
Wil je op de hoogte blijven van onze activiteiten? Volg ons dan op social media en houdt onze website in de gaten.