Bijdragen aan oplossingen met In Kaart

Jullie onderzoek is nog bezig, maar uit de tussentijdse resultaten tot nu toe blijkt dat ouders de zwaarte van de zorg voor hun kind een 6.8 gaven. Daarnaast geeft 77 procent van de ouders aan dat ze ‘levend verlies’ ervaren. Kun je iets meer vertellen over levend verlies? Wat is dat precies en kun je dat ook ervaren als je kind een minder ernstige probleem heeft? Karen: ‘Levend verlies gaat over alle terugkerende emoties die je als ouder kunt voelen rondom het krijgen of hebben van een kind dat extra zorg nodig heeft. Het gaat bijvoorbeeld over het verdriet dat je misschien voelt als je kind twaalf wordt en je leeftijdsgenoten uit de straat naar de middelbare school ziet fietsen en jij jouw kind elke ochtend in een taxibusje zet. Of de pijn die je opeens kunt ervaren bij het verschonen van een luier terwijl je kind veertien is. Maar ook bijvoorbeeld dat je kind niet naar het vwo kan door dyslexie of als andere peuters beginnen te praten en de jouwe niet. Het gaat over de complexe gevoelens rond verwachtingen over je kind, het leven en jouw ouderschap die telkens moeten worden bijgesteld. En die je dus in elke fase en op onverwachte momenten tegen kunt komen. En waartoe je je elke keer weer opnieuw moet verhouden. Het gaat om verwachtingen van jezelf, maar ook verwachtingen van de maatschappij over hoe een leven hoort te verlopen.’ In het onderzoek van Ouders in Evenwicht wordt bijvoorbeeld bekeken of er een relatie is tussen levend verlies en burn-out. ‘Wij denken dat het ervaren van levend verlies los staat van de ernst of soort beperking. We zijn benieuwd of dat ook uit het onderzoek gaat komen. Omdat elk ‘probleem’ bepaalde verliezen met zich meebrengt, en verwachtingen van de ouder uitdaagt.’