‘Ik had meer willen weten over het waardensysteem. Ieder mens heeft persoonlijke, individuele overtuigingen van wat belangrijk is voor jou. Deze waarden sturen je gedrag. Je hebt ‘vermijdende waarden’ die bijvoorbeeld afkomstig zijn uit je jeugd, zoals onafhankelijkheid. Je wil dan niet per se onafhankelijk zijn, maar je wil niet afhankelijk zijn omdat je dat in je jeugd te sterk ervaren hebt. Zo’n waarde kost vooral heel veel energie, omdat je eigenlijk bezig bent met onverwerkte emoties van vroeger. Terwijl een ‘benaderende waarde’ energie oplevert, omdat deze uit je hart komt en niet is gebaseerd op een negatieve ervaring. Zelf heb ik van huis uit meegekregen dat je niemand tot last moet zijn. Dat ervoer ik ook tijdens de opvoeding van mijn kinderen. Ik rende altijd achter mijn kinderen aan, omdat ze overal aan zaten en druk waren. Ik voelde me dan tot last van anderen. Ik was er dan niet voor mijn kinderen, maar wel voor de buitenwereld. En ik werd er doodmoe van. Toen ik snapte dat dit een vermijdende waarde was, en dat ook doorvoelde, kreeg ik de keuze om het anders te doen.’