Scroll Top

Hier zit een trotse vader

“Pap, ik ga dit jaar naar Pinkpop.” Ik zit op de bank met een kop koffie, terwijl mijn oudste dochter binnenkomt. Ik kijk naar haar. Ze komt naast me zitten op de bank. Enthousiast vertelt ze dat ze met een vriendin drie dagen naar Pinkpop gaat. Voor haar vind ik het super, maar als vader…. Fijn vind ik dat niet, ik haal me allerlei schrikbeelden in mijn hoofd. Twee meiden alleen op Pinkpop, er kan zoveel gebeuren. Ze is nog maar 18, of moet ik zeggen, ze is al 18. Ik besef dat mijn kleine meid groot wordt. Klein is ze allang niet meer. Terwijl ik een slok van mijn koffie neem denk ik terug aan de tijd dat het nog een klein meisje was. Ik zie nog zo voor me hoe ik haar vasthield toen ze leerde fietsen. Ik weet nog hoe spannend ze het vond en hoe ik haar steeds minder ondersteunde en langzaam losliet. Tot ze zelf slingerend de eerste zelfstandige meters maakte, zwiepend op haar kleine fietsje.

Vallen en opstaan

Loslaten, dat is misschien wel de kunst van het vader zijn. Loslaten op het goede moment. Maar loslaten was lastig, zeker voor een vader van een meisje met DCD/ADHD en dyslexie. Hoe vaak heb ik me wel niet afgevraagd wat er van haar terecht zou komen in de maatschappij. Of ze wel weerbaar genoeg was. Vanaf de dag dat ze geboren werd, begonnen bij mij de twijfels. Twijfels over mezelf, mijn rol als vader en hoe ik het voor haar een goede vader kan zijn.
Als ik er over nadenk is vader zijn best bijzonder. Vader zijn kun je niet leren; je wordt het. Je krijgt geen handleiding mee, je kunt proberen je erop voor te bereiden, en dat doe je zo goed je kunt. Maar echt voorbereiden op vaderschap is lastig, want wat gaat het brengen? Wanneer doe je het goed? Zeker als je kind hebt met extra ondersteuningsbehoeften, gaat vader zijn soms anders dan je je had voorgesteld. Voor mij is vaderschap een traject van vallen en opstaan. En soms werd ik door schade en schande wijs. Soms was het frustrerend en soms maakte vaderschap onzeker.

‘Studie vaderschap’

Hoe vaak zat ik niet op een verjaardag waar ik dan moest aanhoren hoe andere ouders opschepten over hun kinderen. Vanaf het moment dat ik vader werd, leek het onderwerp kinderen ook steeds een niet te vermijden gespreksonderwerp op verjaardagsfeestjes, alsof er geen ander onderwerp was om over te praten.
Vaak hoorde ik andere vaders praten over hun kinderen. Over de leuke dingen die ze met hun kinderen ondernamen. Ik hoorde ze dan vertellen hoe goed de kinderen het deden op school, hoe ze uitblonken in de sport en hoe makkelijk het leren ging. Ik probeerde dan het gesprek te mijden, voor mezelf, maar ook voor mijn dochter. Zeggen dat het bij haar anders gaat, dat was lastig. En als ik het dan eens vertelde hoe het ging, dan zat er altijd wel iemand tussen die, bedoeld of onbedoeld, adviezen gaf over het vaderschap, over het hoe het wel en niet zou moeten. Iedereen leek ‘de studie vaderschap’ te hebben gevolgd en iedereen leek te weten hoe het moest. Dat maakte soms onzeker. En hoe goed je de adviezen ook wilde volgen en hoe goed ze ook bedoeld waren. Vader zijn is een eenzaam bestaan. Je moet zelf uitvinden wat bij jou en jouw kind past. Eigenlijk zou bij de geboorte van een kind een handleiding meegeleverd moeten worden. Zeker als blijkt dat je kind extra ondersteuning nodig heeft.

Vaderrol

Bij moeders lijkt het toch anders te gaan. Als vader leek ik soms wel op de zijlijn te staan. Vooral de eerste jaren. Pas toen mijn dochter een jaar of 4 was begon het vaderschap echt. Voor die tijd was het een ‘mama’s meisje’. Als vader ondersteunde je de moeder, maar naarmate ze ouder werd, leek de rol van mij als vader groter te worden. Misschien is dat ook wel zo. Misschien zijn kinderen als ze baby en peuter zijn wel meer gericht op hun moeder, ik heb me er eigenlijk nooit in verdiept. Wat ik weet is dat ik, naarmate ze ouder werd, steeds meer een rol kreeg in haar leven. Soms een rol als oude wijze man, die goede raad kon geven, soms als een kameraad om spannende avonturen mee te ondernemen, soms als een troostend luisterend oor en soms als een strenge politieagent, die duidelijke strenge regels had die niet overtreden mochten worden. Was dit anders dan de rol van de moeder? Ik weet het niet, het was eerder een wisselwerking een samenspel, sommige taken nam ik op me, andere taken mijn vrouw.

Vader voor het leven

En toch…..ik ben vader van 3 kinderen. Twee meiden en een jongen. Alle drie hebben ze dyslexie, de meiden hebben allebei ADHD en de oudste heeft ook nog DCD. En hoe anders ze ook zijn, alle drie zijn het toppers op hun eigen manier. Voor alle drie werd ik weer opnieuw vader, het was niet zo dat ik bij de jongste al wist hoe het moest. Telkens weer leek het of ik opnieuw vader werd en in feite was dat ook zo. Ieder kind is immers anders en telkens weer is alles wat ik doe anders. Vader zijn is dan ook steeds weer een uitdaging, want je kunt als je een keer vader bent niet zeggen: “Ik stop er mee.” Je bent vader voor je hele leven en dat geeft een grote verantwoordelijkheid.

Trots

Ik neem een laatste slok koffie. En kijk naar min dochter die naast me gaat zitten op de bank. “Pinkpop….zo vet pap.” Ze geeft me een kus op mijn wang. Wat ben ik trots op haar, op wie ze geworden is. En wat hebben we veel meegemaakt samen. Ze maakte me soms onzeker, maar ze heeft me ook veel geleerd, vooral over mezelf en over mijn rol als vader. En daar zit ze nu…ze doet een tweetalige opleiding, en haalt goede cijfers. Ik lach naar haar en voel dat ik trots ben….Zo slecht heb ik het helemaal niet gedaan.

Hier zit een trotse vader!

Chris Voorpostel is al 20 jaar werkzaam in het onderwijs, eerst als leerkracht op een basisschool, later als Intern Begeleider, leerlingbegeleider en nu als zorgcoördinator. Daarnaast is Chris de trotse eigenaar van Kids4ward, waar hij onder andere begeleiding en training geeft. Hij is getrouwd en vader van drie kinderen; Mette, Jille en Seppe. Ook is Chris al lange tijd vrijwilliger bij Balans.

Privacy Preferences
When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in form of cookies. Here you can change your privacy preferences. Please note that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we offer.