Scroll Top

Jeugdzorg en onderwijs, Boemerangbeleid vanuit meningen en aannames

Tekst: Karin Kooreman, medewerker Balans en ervaringsdeskundige moeder.

Op woensdag 8 maart 2023 was ik vanuit Balans bij de verdediging van het proefschrift van Sharon Stellaard; ‘Boemerang beleid: over aanhoudende tragiek in passend onderwijs en jeugdzorgbeleid’. Ik ben als ouder ontzettend blij dat Sharon juist dit onderwerp heeft uitgekozen voor haar proefschrift. En ook dat zij zich juist niet heeft gericht op ‘wat wél goed gaat’, zoals één van haar opponenten haar vroeg. Dat zij puur is gaan onderzoeken wat nou de oorzaak is dat het beleid op het gebied van jeugdzorg en onderwijs, keer op keer faalt.

Sleutelen aan de ‘oplossing’

Wat zij benoemde in haar pleidooi, verbaasde mij totaal niet. Het is een fenomeen wat ik ook herken vanuit mijn vorige baan als kwaliteitsmanager. Wanneer zich namelijk een ‘probleem’ voordoet, of een bepaald resultaat niet wordt behaald, wordt geprobeerd daar een oplossing voor te zoeken. Meestal zonder gedegen onderzoek naar de (werkelijke) oorzaak van het probleem, of waaróm het beoogde resultaat niet wordt bereikt. Als vervolgens de bedachte ‘oplossing’ niet blijkt te werken, wordt maar al te vaak een andere oplossing bedacht, voor hetzelfde probleem. Wordt aan die oplossing gesleuteld. Een beetje aangepast. ‘Nog steeds wordt niet (opnieuw) gekeken naar wat ook weer de (werkelijke) oorzaak was van het probleem, wat ook weer het gewenste resultaat was en op welke manier dat resultaat het beste kan worden bereikt.

Pleisters

Pleisters plakken’, noemde Sharon het. Eigenlijk doen we dat met Balans ook een beetje, bedacht ik me toen ik het haar hoorde zeggen. In een ideale wereld zou een organisatie als Balans namelijk helemaal niet nodig moeten zijn. Maar, wat Balans doet en betekent voor ouders, is gewoon keihard nodig. Ouders die begrip, steun en kennis nodig hebben, kunnen bij ons terecht. Aan de advieslijn bijvoorbeeld, als ze vragen hebben, of even een luisterend oor nodig hebben. Iemand die aan hún kant staat en niet oordeelt of veroordeelt. Gelukkig kunnen we rekenen op een team van fantastische vrijwilligers. Ervaringsdeskundige ouders die hun tijd, kennis en ervaring belangeloos inzetten om het voor andere ouders en kinderen beter te maken. Maar laten we ondertussen vooral blijven werken aan een toekomst waarin Balans niet meer nodig is.

‘Ik weet wat goed voor jou is’

Er is, terecht, heel veel aandacht voor het onderzoek van Sharon. Wat ik naar mijn mening alleen te weinig terug hoor komen, is één van de meest belangrijke (in mijn ogen zelfs de belangrijkste) redenen voor dit falende beleid; De mate waarin subjectieve aannames en overtuigingen van wat goed is voor een kind (en voor ouders) hieraan ten grondslag ligt. Het deed mij denken aan de diagnose die Ivo Meiland heeft bedacht en waar heel veel mensen last van hebben. Namelijk het syndroom van ‘Ik weet wat goed voor jou is’ (oftewel, jij weet dat dus zelf niet). Ik zou qua onderwijs én jeugdhulp graag een beleid zien wat gericht is op de zo volledig mogelijke ontplooiing van de persoonlijkheid, talenten en geestelijke en lichamelijke vermogens van het kind. Zoals bedoeld in artikel 29 van het Internationale verdrag voor de rechten van het kind. Waarbij aan kinderen én ouders wordt gevraagd wat zij nodig hebben om dit te bereiken, zónder dat daar de genoemde subjectieve aannames en overtuigingen vervolgens alsnog overheen worden geboetseerd.

Werkelijk belang

Op dit moment kunnen een heleboel kinderen en jongeren zich niet ontwikkelen naar hun werkelijke potentieel, zijn mogelijk (diep) ongelukkig en zelfs zijn er kinderen en jongeren die geen andere uitweg zien dan uit het leven te stappen. Het is dan ook meer dan tijd dat er werkelijk stappen worden ondernomen om het beleid in jeugdhulp en onderwijs opnieuw vorm te geven. En deze keer vanuit de vraag welk ‘resultaat’ we werkelijk willen bereiken. In het proefschrift van Sharon vind je geen oplossing, maar een vraag. Om oprecht, met het wérkelijke belang van kind en gezin voorop, een nieuwe visie te bepalen en écht nieuw beleid te maken. Doe je mee?


Kijk hier de uitzending van Nieuwsuur van 5 maart 2023 over het onderzoek van Sharon terug:
https://nos.nl/nieuwsuur/video/2466372-we-zitten-bijna-in-2025-en-we-voeren-nog-steeds-hetzelfde-gesprek

Privacy Preferences
When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in form of cookies. Here you can change your privacy preferences. Please note that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we offer.