Rustmomenten in de klas, Balansvrijwilliger Wendy de Groot vertelt!
Wie is Wendy de Groot?
Ik ben Wendy de Groot, moeder, ondernemer, graag in beweging en ik heb een passie voor onderwijs en de ontwikkeling van kinderen. Vanuit onder andere mijn ervaring als leerkracht in het basisonderwijs heb ik Rustmoment in de klas.nl opgericht. Ook geef ik wekelijks yogalessen. Sinds ik moeder ben van twee jongens (3 en 6 jaar) ben ik dagelijks bezig met het creëren van ontwikkelingskansen. Door een genetische afwijking verloopt hun ontwikkeling niet vanzelfsprekend.
Waarom ben je na jaren werken in het onderwijs een eigen bedrijf “Rustmoment in de klas.nl” gestart?
Toen ik nog voor de klas stond kreeg ik de ziekte van Pfeiffer, een periode van langdurige en ernstige vermoeidheid volgde. Dit heeft bijna 2 jaar geduurd. Er kwam verandering toen ik meer leerde over rust en ontspanning en ik dit voor mijzelf ging toepassen. Eigenlijk dacht ik meteen: “Hoe waardevol zou dit zijn voor kinderen in mijn klas”. Een leerling met autisme zei tegen mij op 11 jarige leeftijd: “Juf ik heb mij nog nooit zo rustig in mijn hoofd gevoeld’. Enorm waardevol dat ik hem deze rustvaardigheid mee kon geven! Het zou natuurlijk nog waardevoller zijn als kinderen rust al vanaf jonge leeftijd als vaardigheid leren.
Ik wist vanuit ervaring dat het druk is in het onderwijs, dus ik wilde vooral iets praktisch ontwikkelen. Ik zette een online platform op met meer dan 80 afleveringen waarin acteurs ‘Mike en Fee’ kinderen meenemen in ontspanning. Leerkrachten kunnen de afleveringen aanzetten en zelf ook meedoen. Daarnaast geef ik trainingen over de rol van rust bij leren en gedrag en hóe je rustmomenten inzet met kinderen/jongeren.
Welke reis en ontwikkelingsproces heb jij de afgelopen jaren doorlopen?
Sinds de geboorte van onze tweede zoon, hij is nu drie jaar, is er veel veranderd. Kort na zijn geboorte kwamen wij in een medische wereld terecht door het RS Virus wat voor hem ernstig verliep. Ontzettend dankbaar waren we toen hij na een intensieve periode mee naar huis kon.
Er bleven echter zorgen en vragen over zijn ontwikkeling, uiteindelijk werd er een erfelijke genetische afwijking bij hem vastgesteld. Nadat zijn oudere broer dezelfde erfelijke belasting bleek te hebben vielen er veel kwartjes op hun plek. De afwijking is zeer zeldzaam met een variërend beeld voor wat nu bekend is in de wetenschap. Met veel zorg en aandacht blijven beide jongens groeien en ontwikkelen, zeker voor onze jongste zoon veel meer dan we ooit hadden gedacht.
In contact met zorgverleners krijg ik regelmatig terug ‘ze hebben écht meer rustmomenten nodig dan een ander kind’. Zo komt mijn missie opnieuw terug op mijn eigen pad!
Hoe zet jij jouw ervaringsdeskundigheid in voor andere ouders en/of professionals?
Door trainingen te geven vanuit Rustmoment in de klas.nl. Zo kom ik op onder andere op scholen, bij scholenstichtingen en spreek ik voor congresbureau ’s. Met het online platform kunnen professionals dagelijks rustmomenten samen met kinderen ervaren.
Wat is jouw ervaring met kinderen met een ondersteuningsbehoefte? In de thuissituatie en/of in de klas?
Juist kinderen met een ondersteuningsbehoefte hebben baat bij (extra) rustmomenten. Als een kind bijvoorbeeld heel boos wordt en je zegt ‘word eens rustig’ dan is het fijn als een kind weet hóe hij of zij dat kan doen. Als je regelmatig ontspanningsoefeningen doet kun je op zo’n moment ook zeggen dat je samen even diep zucht om zo meer rust te ervaren. Kinderen geven aan een ‘rustiger hoofd’ te hebben na een ontspanningsoefening. Veel kinderen met een ondersteuningsbehoefte ervaren onrust in hun hoofd en lijf. Met korte ontspanningsoefeningen zoals het letten op je adem of je lijf strekken, ga je, je lichaam ook meer voelen. Een verminderd bewustzijn van het eigen lijf, is ook iets wat voorkomt bij kinderen met een ondersteuningsbehoefte. Oefeningen zoals de ‘knuffeladem’:
– zet een knuffel op je onderbuik en wieg die in slaap door als je inademt je buik omhoog komt en als je uitademt je buik weer omlaag gaat –
zijn fijn voor het slapen gaan en helpen bij het inslapen. Structureel ontspanningsoefeningen doen geeft kinderen de vaardigheid, om op momenten dat zij het nodig hebben, rust voor zichzelf te creëren.
Wat is jouw motivatie om vrijwilliger te zijn van Balans?
Regelmatig denk ik, wat een geluk dat onze kinderen hier in Nederland zijn geboren. Er is zoveel goede zorg aanwezig en ik heb geleerd dat je een deel van die goede zorg zelf moet zoeken. Soms moet je blijven (door)vragen, zelf betrokken zijn en een kritische houding hebben. Stel jezelf de vragen: ‘waarom gebeurt dit?’ ‘zijn dit de juiste mensen hiervoor?’ ‘wat zijn de gevolgen ervan?’. Ik heb mij regelmatig alleen gevoeld in dit proces. Ons proces is nog lang niet klaar en ik wil graag samen verder. Mij laten inspireren, anderen inspireren en mooie mensen met elkaar in verbinding brengen.
Hoe is jouw samenwerking met “Mijn gouden traan” ontstaan en waarom hebben jullie een gratis e-book uitgegeven? Dit gaat over rouw en verlies in de klas.
Tijdens het opnemen van onze podcast kwamen we erachter dat rituelen rondom rouw en verlies raakvlakken hebben met rustmomenten: allebei even stoppen met de dagelijks ‘rush’ en even stilstaan. Door korte ontspanningsoefeningen aan rituelen toe te voegen versterken ze elkaar! Zo schreven we samen een waardevol E-book die je gratis kunt downloaden op www.rustmomentindeklas.nl onder het kopje ‘downloads’.
Waar word jij blij van of krijg je energie van?
Gelukkig van heel veel 😊 Als ik spreek over de rol van rust en het publiek volop zie knikken. Van iets waardevols organiseren waar mensen echt iets aan hebben. Ik geniet van een mooi boek, yoga, van suppen op het water. Van fietsritjes en ijsjes halen met de jongens en ’s avonds de ‘allerdikste’ knuffel die ik van ze krijg!
Als afsluiter: wat is jouw tip aan ons, de ouders/verzorgers met een kind met een ondersteuningsbehoefte?
We hebben allemaal een vuurtje in ons; een vuurtje vol passie en plezier waar je ogen van gaan stralen. Soms is er een stevig vuur, soms sluimert het meer en het kan zelfs opgebrand raken. Het vuurtje in jezelf heeft aanmaakhoutjes nodig. Zorg voor voldoende ‘aanmaakhoutjes’ – mensen, activiteiten of dingen – waar jij energie van krijgt! Dat vuurtje heeft ook zuurstof nodig om te blijven branden, letterlijk ademruimte. Zorg voor je eigen rust en ademruimte. Neem dit mee voor jezelf maar ook (samen) met je kind.
