- 24-03-2022
Tien vragen aan Eustache Sollmann, auteur van ‘Lekkere kletskoppen?!’, een nieuw boek over Selectief Mutisme
Eustache Sollman is gespecialiseerd in selectief mutisme. Mama Vita, de samenwerkingspartner van Balans stelde hem 10 vragen over zijn werk en drijfveer om zich juist in te zetten voor deze bijzondere groep kinderen.
Kun jij een introductie geven wie jij bent?
Ik ben Eustache Sollman, 51 jaar, woon in Borculo, werkzaam als ambulant begeleider bij de stichting Speciaal Onderwijs Twente en Oost Gelderland (Sotog) en gespecialiseerd in selectief mutisme. Auteur van de boeken ‘Breek de stilte’ en ‘Lekkere kletskoppen?!’
Waarom ben je na al die jaren werken in het onderwijs blijven hangen bij het onderwerp selectief mutisme?
Ik vind selectief mutisme hele interessante problematiek voor mij als professional. Ik merk dat ik een bepaalde klik heb met leerlingen met selectief mutisme. Juist omdat het ingewikkelde problematiek is en er een manier is om deze kinderen, hun ouders en leraren verder te helpen.
Hoe ben jij zoveel te weten gekomen over selectief mutisme?
Ik ben me sinds 2008 gaan en blijven verdiepen in selectief mutisme. Veel informatie heb ik gekregen door gesprekken bij het UMC Utrecht en De Bascule Amsterdam (tegenwoordig Levvel). Ik heb literatuur bijgehouden en vooral ingezet op uitbreiding van mijn netwerk. Zo ben ik met verschillende mensen in contact gekomen die veel weten over selectief mutisme en die ik regelmatig spreek om informatie uit te wisselen. Afgelopen jaren ben ik bij meer dan 50 kinderen met selectief mutisme betrokken geweest en ik heb vanuit de praktijk heel veel ervaring opgedaan.
Hoe belangrijk is de communicatie tussen ouders en onderwijs als er sprake is van selectief mutisme?
Deze is ontzettend belangrijk. Is natuurlijk altijd zo, maar juist bij kinderen met selectief mutisme, omdat hun wereld thuis zo verschillend is met de wereld op school. Je kunt echt spreken van twee totaal verschillende kinderen. Doordat dit verschil zo groot is, kan dit ook zorgen voor onbegrip. Maar ik probeer die twee werelden altijd samen te laten komen, door heldere communicatie. Weten van elkaar wat er speelt, zodat het kind nog beter ondersteund kan worden.
Hoe zet jij jouw persoonlijke ervaring in voor andere leerkrachten?
De ervaring die ik heb gekregen vanuit de begeleidingstrajecten, zet ik in bij de gesprekken met leerkrachten. Omdat ik zelf vanuit het onderwijs kom, snap ik ook dat iets soms niet lukt. Ook al wil een leerkracht wel, soms kom je er niet aan toe. Ik kijk dus van de ene kant in het belang van het kind, maar van de andere kant ook altijd naar de praktische haalbaarheid voor een leerkracht.
Wat heeft het expertise rondom selectief mutisme jou gebracht?
Heel veel blije kinderen en ouders. Ouders die weer mogelijkheden zien, kinderen die weer dingen durven. Dat is voor mij de belangrijkste drijfveer. Zelf ben ik zeker niet de persoon met de meeste expertise rondom selectief mutisme, maar wel degene die zich er vol voor inzet, om selectief mutisme meer bekendheid te geven. Dat levert mij artikelen, podcast, mooie contacten en natuurlijk twee boeken op waar ik erg trots op ben.
Logische vervolgvraag: Kan jij iedereen helpen in Nederland/België met jouw aanpak of tips?
Nee, helaas kan ik niet iedereen helpen. Maar ik denk dat ik wel veel mensen verder kan helpen, of op weg kan hepen. Soms door met ze te sparren, soms door de goede route te wijzen. Ook in mijn artikelen en boeken staat vooral veel praktische informatie waar zowel ouder, leerkrachten en begeleiders profijt van hebben.
Waar wordt jij blij van of krijg je energie van?
Nou, van alles wat hierboven staat. Van het uitvoeren van mijn persoonlijke missie: zoveel mogelijk bekendheid krijgen voor selectief mutisme.
Welk vooroordeel over autisme en selectief mutisme is volgens jou compleet uit de lucht gegrepen en waarom? En welke klopt er stiekem toch wel een beetje?
Dat is eerlijk gezegd een hele lastige vraag. Selectief mutisme is geen autisme en autisme is geen selectief mutisme. Maar er zijn heel veel gedragskenmerken die je buitenshuis ziet bij kinderen met selectief mutisme die je ook ziet bij kinderen met autisme. Maar het grootste verschil is echt het compleet andere beeld tussen thuis en buitenshuis.
Als afsluiter: wat is jouw tip aan ons, de moeders/verzorgsters met een kind met selectief mutisme?
Geef je kind vertrouwen. Geloof erin dat het stappen gaat maken. Benoem, in passende bewoording, wat er speelt en dat je het kind erbij gaat helpen. Zorg voor goed contact met school of kinderopvang. Zet vooral geen druk richting het kind, maar begeleid bij het zelfstandig uitvoeren van stappen. Want hoe moeilijk het soms ook is, opvoeden is ook durven loslaten.
Meer weten over selectief mutisme?
Lees hier ons dossier over selectief mutisme. Heb je vragen? Neem dan contact op met onze advieslijn. Buiten openingstijden kun je contact opnemen via het contactformulier.
