1 juni dag van de ouders
Vandaag, 1 juni 2020, is officieel wereldwijd de Internationale dag van de ouders.
Deze dag is door de Verenigde Naties ingesteld, om alle ouders over de hele wereld tegelijkertijd te eren voor de onzelfzuchtige toewijding aan hun kinderen.
Het is goed dat er een dag is waar ouders centraal staan.
Het is immers niet altijd gemakkelijk om ouder te zijn: als ouder probeer je het goede te doen voor je kind, maar tegelijk kan dat niet altijd. Je schuldig voelen, kwetsbaar voelen, hoort bij ouderschap.
Ook in de media zijn er veel meningen over ouders, gaat het over ‘curlingouders, lastige ouders, mondige ouders’.
Al te vaak is er commentaar op de manier waarop ouders invulling geven aan hun ouderschap. Aan de keuzes die zij maken. De manier waarop zij hun kinderen opvoeden. Welke normen en waarden zij hun kinderen mee geven. Maar realiseert men zich wel dat ouders heel veel moeten kunnen om elke dag voor hun kind te zorgen en dat het nooit ophoudt ouder te zijn?
Wat ouders meer nodig hebben is een solidaire gemeenschap, en als die ontbreekt, zorgen ze voor zo’n gemeenschap: want elk kind heeft een “village” nodig om evenwichtig op te groeien.
1 juni ook de dag van bescherming van het kind
Bij Oudervereniging Balans gaan we er vanuit dat de meeste ouders het beste willen voor hun kind en hun kind het beste kennen. Juist door hun dagelijkse zoektochten hebben ze geleerd wat hun kind nodig heeft.
Die ervaringskennis zou meer erkend moeten worden, ook door professionals in het onderwijs of de zorg. Zeker als er sprake is van meer complexe ondersteuning bij een kind. In plaats van ouders onder druk te zetten, in hun taak als opvoeder van hun kind, hebben ouders steun en aandacht nodig, in hun existentie als ouder.
Balans vindt dat ouders het verdienen om gesteund te worden in hun ouderschap. Of het nu gaat om ouders van kinderen met of zonder extra ondersteuningsbehoefte.
Ouders zijn ongelofelijk krachtig en sterk, vooral wanneer het er echt op aankomt, wanneer je moet ‘vechten’ voor je kind. Maar ouders zijn soms ook even “op”, moe gestreden, wanhopig zelfs. Juist dán is het van belang om ouders in hun kracht te zetten, in plaats van te bekritiseren. En de belangrijkste vraag te stellen aan ouders die er is: wat heb jij zélf nodig om het vol te houden?
Ouders zijn evenwichtskunstenaars.
Suzanne Boomsma
