Helaas zullen we nooit weten wat onze dochter zonder de verplichte rekentoets had kunnen bereiken
Sophie Hack – van Broekhoven en Medi van Broekhoven zijn de initiatiefnemers van de petitie tegen de verplichte rekentoets op het mbo. Hun dochter Noëmie zal – als er niets verandert – geen mbo diploma kunnen halen en opgezadeld zijn met een studieschuld omdat ze haar studiefinanciering terug moet betalen. Alleen omdat ze dyscalculie heeft. Lees hier hun persoonlijke verhaal. En vergeet natuurlijk niet de petitie te ondertekenen. Alleen zo kunnen we de Minister en Tweede Kamerleden duidelijk maken dat de regeling voor de rekentoets onrechtvaardig is.
Van ‘zwakke leerling’ naar een diagnose dyscalculie
Onze dochter kreeg al vrij vroeg in haar basisschool carrière te maken met haar rekenproblemen. Deze werden in eerste instantie niet onderkend. School zag haar als een “zwakke leerling”. Uit diverse gesprekken met de leerkracht en de zorg coördinator en het bekijken van haar resultaten bleek echter dat het probleem zich alleen voordeed bij het rekenen. Ze heeft in groep 5, in eerste instantie op onze kosten omdat school weigerde haar te laten testen, een officiële diagnose ‘dyscalculie’ gekregen.
Vanaf dat moment heeft ze een aangepast rekenprogramma gevolgd, waarbij ze uiteindelijk niet verder is gekomen dan niveaugroep 6.
Eind groep 7 kreeg ze een voorlopig advies mavo/havo. In groep 8 kreeg zij de Cito eindtoets rekenen op groep 8 niveau omdat het door een ‘technische fout’ niet mogelijk was om de toets adaptief af te nemen. Eindresultaat: vmbo pro. Dit was puur gebaseerd op het rekenen. Voor alle overige vakken haalde ze een hoger niveau. Blijkbaar is het voor Cito alleen van belang dat een kind kan rekenen en doet de rest er veel minder toe.
Naar het mbo
Haar eindadvies is dus mavo geworden. Dat vonden we prima, want ze wilde graag een mbo-opleiding tot vormgever gaan volgen, dus dat sloot prima aan. Op de mavo had ze wel te maken met een verplichte rekentoets, echter maakte deze geen deel uit van de slaag-zakregeling. Ze heeft die toets drie keer gemaakt, met ontzettend veel doorzettingsvermogen en voorbereiding. Het resultaat: alle drie de keren een 2. Voor alle overige vakken heeft ze zevens en achten gehaald. Ze zat bij de groep leerlingen die het hoogst hadden gescoord van haar jaar.
Nu zit ze op het mbo. De opleiding waar ze zo naar heeft uitgekeken. En ze doet het fantastisch; ze haalt vrijwel alle studiepunten die er te halen vallen. Helaas wel met het vooruitzicht dat ze haar diploma nooit zal kunnen halen. Omdat ze nooit een 5 kan halen voor de rekentoets. Ze kan wel certificaten krijgen voor de overige vakken, maar zal haar volledige studiefinanciering en OV kaart moeten terugbetalen. En dus eindigen met certificaten, zonder diploma met een studieschuld.
Weekendbaantje achter de kassa
Overigens werkt ze in het weekend in een winkel. Ook achter de kassa. Dat is nooit een probleem geweest. Er zijn genoeg hulpmiddelen om volwaardig te kunnen functioneren in de maatschappij. Bovendien hebben mensen zoals zij vaak hun eigen creatieve oplossingen om met hun beperking om te gaan.
Dit vinden wij zo onrechtvaardig. Helaas zullen we dus nooit weten wat onze dochter met de juiste benadering wel of niet had kunnen bereiken.
Ten slotte nog even het volgende: Dyscalculie zegt niets over je intelligentie en andere capaciteiten, er zijn genoeg voorbeelden van mensen met dyscalculie die universitaire opleidingen hebben afgerond en/of hooggeplaatste functies bekleden.
Petitie
Half april wordt de petitie aangeboden bij de tweede kamer. Wij hopen van harte dat dit verschil zal maken. Niet alleen voor onze dochter, maar ook voor alle overige huidige en toekomstige mbo studenten die in hetzelfde schuitje zitten.