Scroll Top

Hoe belangrijk is de rol van vaders in de opvoeding? Wordt er wel voldoende naar vaders geluisterd? Norbert Groot gaat over deze en andere vragen graag met vaders in gesprek.

Hij stelt zich hieronder voor door 10 vragen te beantwoorden.

Kun jij een introductie geven wie jij bent?

Mijn naam is Norbert Groot, ik ben geboren in Enkhuizen en woon in Wageningen waar ik in de jaren ’90 ook gestudeerd heb. Na mijn afstuderen heb ik gedurende 14 jaar in Ecuador gewoond en gewerkt. Ik heb daar ook mijn partner ontmoet en onze drie kinderen zijn in Ecuador geboren. Sinds 2015 wonen we als gezin in Nederland. Ik houd van buiten, natuur, lopen en hardlopen. In dat opzicht is Ecuador een ideaal land, maar ook de omgeving van Wageningen vind ik erg aantrekkelijk. Ik houd van lezen, zowel romans als wetenschappelijk-historische boeken.

Welke activiteiten heb je inmiddels gedaan op het gebied van autisme?

Ik heb bij het Leo Kannerhuis gewerkt (Workhome) van 2002 tot 2005. In de tien jaar daarna heb ik in Ecuador veel verschillende dingen gedaan op het gebied van autisme. Onderzoek in samenwerking met Martine Delfos, oudergespreksgroepen, een autismecentrum opgezet, trainingen en cursussen gegeven, een boek geschreven ‘Autisme vanuit een ontwikkelingsperspectief’ samen met Martine Delfos. Van 2015 tot 2022 heb ik bij stichting Jados gewerkt op het gebied van onderzoek en ontwikkeling. Sinds 2022 werk ik samen met Habitat Lekker Leven en Martine Delfos om een ‘Habitat Delfos Huis’ op te zetten.

Hoe ben je ooit terecht gekomen in Ecuador?

De eerste keer (in 1995) dat ik naar Ecuador ben gegaan was in het kader van mijn landbouwstudie in Wageningen. Ik had toen een onderzoeksproject samen met een andere student in de bergen in het noorden van het land tegen de Colombiaanse grens aan. In de negen maanden dat ik er woonde heb ik vriendschappen opgebouwd. Onder meer daarom ben ik in 1998 weer naar Ecuador gegaan, maar nu ook om vrijwilligerswerk te doen in de hulpverlening. Mijn idee was om een half jaar te gaan, uiteindelijk ben ik gebleven tot 2002. En in 2005 ben ik wederom naar Ecuador vertrokken en ben tot 2015 gebleven. Sindsdien woon ik weer in Nederland.

Op welke manier heb je dr. Martine Delfos ontmoet en is samenwerking ontstaan?

Ik kende haar werk nog niet, maar las in een tijdschrift (Engagement denk ik) dat zij in Peru op het gebied van autisme actief was geweest. Dat was voor mij een reden om contact met haar te zoeken en van daaruit is samenwerking ontstaan.

Hoe belangrijk is de vaderrol in de opvoeding van een ASS-gezin?

Dat weet ik niet, maar ik vermoed minstens zo belangrijk als de vaderrol in ieder ander gezin.

Waarom is het belangrijk om fysieke bijeenkomsten voor en door vaders te organiseren?

Dat weet ik niet echt. Dat is ook iets wat ik wil ervaren en leren. Maar vaders zullen zowel antwoorden hebben als vragen en het is goed om daar naar te luisteren en een situatie te creëren om dat te doen.

Hoe ervaar jij de ondersteuning vanuit de zorg en het onderwijs voor kinderen met ASS?

Dat is een hele grote vraag, waarbij de kans groot is dat ik mijn antwoord tekort doe aan… Algemeen denk ik dat er heel veel aandacht is, dat de docenten en hulpverleners heel veel werk verzetten tot aan overspannenheid toe. Tegelijkertijd denk ik dat we in een land als Nederland ons teveel richten op diagnoses en daardoor juist het kind uit het oog verliezen. Specifiek bij ASS komt dan nog dat we uitgaan van een stoornis en daardoor kinderen juist niet helpen om te ontwikkelen wat ze wel zouden kunnen.

Wat vind jij het leukste aan ASS en wat heeft het jou gebracht?

Voorheen zou ik gezegd hebben: dat je aan het denken wordt gezet. Maar dat is niet ASS, niet de diagnose, dat zijn de mensen zelf.

Logische vervolgvraag: en het lastigste?

Hetzelfde antwoord: dat je aan het denken wordt gezet. Dat begint meestal lastig als je het nog niet begrijpt en/of je daardoor er nog in slaagt om echt met elkaar in contact te komen.

Waar word jij blij van en krijg je energie van?

Als het lukt om in contact te komen, samen te werken en iemand weer zelf aan het roer van zijn of haar leven komt te staan. En je dan, soms naar jaren, een bericht krijgt met een cijferlijst en een diploma.

Als afsluiter: wat is jouw tip aan ons, de verzorgers met een kind met autisme?

Dat is moeilijk, dat suggereert dat ik iets zou weten wat ‘een groep mensen die ik niet ken’ nog niet weet. Heel algemeen zou ik daarom zeggen: iedereen heeft zijn of haar perspectief. Dat is een gegeven. Ieder perspectief is een bijdrage aan een geheel, maar nooit een geheel in zichzelf. Vraag de perspectieven van anderen: van vaders, van de kinderen, van de mensen die buiten die cirkel staan op momenten dat je vastloopt / voelt dat je het niet kan overzien.

https://nl.linkedin.com/in/norbert-groot-3b953739

Online gespreksavond met Norbert Groot

Op 15 februari 2023 is er een online gespreksavond speciaal voor vaders, onder leiding van Norbert. Daarin gaat het vooral over de rol van vaders in de opvoeding, gedrag en wat daarachter zit. Je kind hoeft dus geen (diagnose) autisme te hebben om aan deze avond deel te nemen! Klik op het logo hieronder voor meer informatie en aanmelden voor dit webinar ↓

Privacy Preferences
When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in form of cookies. Here you can change your privacy preferences. Please note that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we offer.