‘Haar adhd zat Nina vooral in de klas in de weg’
Nina (11) heeft adhd: ze is beweeglijk en druk. Intensief, zegt haar moeder Heleen Hectors-Heeris (40, bedrijfsjurist) ‘Het vreet energie. Ik sta altijd aan.’ Maar ze wil niet in negativiteit blijven hangen. ‘Ik kan ook enorm van haar genieten.’
Handstandjes en salto’s
Met de haren nog nat van de ochtenddouche snelt Nina op deze winterse dag half januari de woonkamer binnen. Opgewekt en vrolijk begroet ze haar moeder en de hevig kwispelende hond Fitz. Ze geeft aan wel zin te hebben in het gesprek. Heleen bedient het koffiezetapparaat en in de tijd die het vergt om de koffie te zetten, maakt Nina snel twee handstandjes in de voorkamer. Lachend vraagt Heleen nadat de salto’s volbracht zijn of ze ook aan de eettafel komt zitten. Binnen een mum van tijd heeft ze haar plekje ingenomen.
Vrolijk en creatief
Het gedrag van Nina is tekenend voor haar dochter, vertelt Heleen. Altijd in beweging en nadrukkelijk aanwezig. De opgewektheid, vrolijkheid en spontaniteit die ze deze ochtend toont, zijn kenmerkend voor haar. En Nina houdt volgens haar moeder van oprechtheid en is altijd positief gestemd. Sportief is ze ook. Ze hockeyt in D1. In het turnen behaalde ze de afgelopen jaren een hoog niveau, maar daar is een stop op gezet. De combinatie hockey en turnen bleek toch een te sterke wissel te trekken op haar vrije tijd na school.
Een andere eigenschap van Nina is haar creativiteit. Die viel de docent in groep 1/2 van haar basisschool in Breda op. ‘Tijdens het eindgesprek aan het slot van het schooljaar vertelde de docent dat Nina druk is en aandacht vraagt. Maar ze zei ook dat Nina opviel bij een opdracht voor een schildertekening. Veel kinderen hebben moeite om te starten met zo’n opdracht. Nina niet. En zij had in de tijd dat de anderen één tekening gemaakt hadden er al zes voltooid. De hele verwarming lag vol,’ glimlacht Heleen. ‘En opvallend was dat elke tekening anders was.’
Niet stilzitten
Het eindgesprek in groep 1/2 was echter ook de aanleiding om Nina te laten onderzoeken op adhd. ‘Eind 2018, begin 2019 zijn we in contact gekomen met de Praktijk Van Water-
schoot (nu: Mentaal Beter).’ Om een goed oordeel te
kunnen geven, werden er gesprekken gevoerd met Nina, met
Heleen, haar man Jos en de docent op school. Daarnaast moest Nina de nodige tests maken. Uiteindelijk bleek dat er sprake was van adhd.
Haar adhd zat Nina vooral in de klas in de weg, aldus Heleen. ‘Op school zit je in een bepaald stramien. Als je moeite hebt om rustig op je stoel te blijven zitten en daardoor ook de
lesstof niet goed oppakt, dan heb je een probleem. En dat geldt niet alleen voor jezelf, maar ook voor de anderen.’
Pilletjes geven rust
Uiteindelijk kozen Heleen en Jos voor medicatie. ‘Nu één pilletje per dag. We zijn wel een paar keer geswitcht wat het aantal pilletjes op een dag betreft en de zwaarte ervan. Doorslaggevend om een medicijn te geven, was de school. Maar we zijn de pilletjes op een gegeven moment ook in de weekends thuis gaan geven. Dat kwam de rust wel ten goede. Bovendien, Nina zit op hockey en dan is het wel prettig als je de instructies van de coach goed in je op kunt nemen.’ De psychiater schrijft de medicatie voor. De huisarts houdt toezicht en monitort haar, legt Heleen uit.
Ze vond het wel spannend om Nina pilletjes te geven. Het liefst geef je je kind helemaal niets, benadrukt ze. ‘Je weet niet wat de medicatie op de lange termijn doet. Maar als de wetenschap heeft bedacht dat je dit kunt geven, dan vertrouw ik daarop. En de medicatie helpt.’
Iedere adhd’er is anders
Voordat bij Nina adhd werd vastgesteld, had Heleen er al ervaring mee. Een van haar zussen heeft het en ook haar opa had het. Het was prettig, zegt Heleen, dat zij hun levenservaring konden delen. Ze praat ook met haar achterbuurvrouw die een tienerdochter heeft met adhd. Maar bij iedereen is het anders, weet ze inmiddels. ‘We hebben uitleg gehad in de Praktijk Van Waterschoot. Nina heeft een kinderuitleg gehad. Maar uiteindelijk sta je er toch alleen voor. Je moet het zelf allemaal ontdekken. Ik heb goede gesprekken met mijn man. Maar je wordt toch in het diepe gegooid. Er is geen handleiding. Je moet het zelf uitpluizen.’
Nina knuffelt even met Fitz, maar springt meteen op als haar de vraag wordt gesteld wat ze ervan vindt dat ze adhd heeft. ‘Wel grappig,’ antwoordt ze. Ze vindt het niet erg om wat apart te zijn. Daar houdt ze zelfs wel een beetje van. Van wat meer aandacht. Op school bijvoorbeeld: een paar keer in de week heeft ze samen met een paar andere kinderen in groep 8 extra les. Ook omdat ze dyslectisch is. ‘En na school? Hockeyen, afspreken met mijn vriendinnetjes en slaapfeestjes zijn leuk,’ zegt ze vol overtuiging.
Benieuwd naar hoe Nina zelf haar adhd ervaart? Lees het in dit artikel dat verscheen in BalansKIDS!
Lees hier opvoedtips van Heleen voor andere ouders met kinderen met adhd én een boekentip. Je leest er verder ons Balansdossier adhd en druk gedrag.
Dit artikel verscheen eerder in Balans Magazine 1-2024. Wil je ook ons magazine ontvangen? Word dan nu lid. Bekijk hier de voordelen.
