Heb vertrouwen in jezelf en je kind
In dit blog vertelt Joli Luijckx (Directie Balans) over haar persoonlijke ervaring met haar thuiszitter. Niet omdat ze best trots is op haar kanjer. Maar in de hoop dat haar verhaal jullie tijdens zorgen en slapeloze nachten om jullie thuiszitter een sprankje hoop geeft.
Dit blog verscheen eerder in verkorte versie als voorwoord in Balans Magazine.
Ieder jaar heeft Balans een onderwerp of thema waar we een extra aandacht aan besteden. Dit jaar zijn dat ‘thuiszitters’. Een onderwerp wat me als ervaringsdeskundige moeder van een inmiddels 21 jarige ex-thuiszitter nauw aan het hart ligt.
Al op de basisschool waren er al langere periodes dat mijn zoon niet naar school ging. Hij was somber, had buik- en hoofdpijn en viel op school zelfs regelmatig flauw. Hem ’s ochtends zijn bed uit krijgen en vervolgens op school was een onneembare hindernis. Zowel voor hem als voor mij. Zorgen alom. En ondanks vele gesprekken die ik op school had over wel passend onderwijs voor hem lukte het maar niet of mondjesmaat om dat te realiseren. En ik zal je eerlijk zeggen. Ook ik had er buikpijn, hoofdpijn en slapeloze nachten van. Moedig sprak ik – ondanks dat hij best leerbaar is als het onderwijs maar op een voor hem passende manier wordt aangeboden – over dat het mij vooral ging om zijn welbevinden, levensplezier en geluk. Alle opmerkingen en commentaar van familie en vrienden pareerde ik met dat ik er alle vertrouwen in had dat mijn kanjer zijn weg wel zou vinden. Ook zonder diploma’s.
Maar eerlijk is eerlijk, ’s nachts kwamen alle doemscenario’s voorbij. En zag ik hem al eenzaam en alleen, diep ongelukkig, dag in dag uit hangend in bed of op de bank. Zonder enig perspectief en bovenal plezier en geluk.
Nu is hij 21 die ex-thuiszitter van mij. En kan ik vertellen dat het ondanks alle zorgen goed kan komen. Niet dankzij ons onderwijs. Maar wel dankzij zijn eigen doorzettingsvermogen. Sinds anderhalf jaar heeft hij zijn eigen bedrijf en traint hij paarden. Zijn passie is nu zijn beroep. Hij blijkt een ware ondernemer. Dat hij niet functioneel geletterd en gecijferd is lost hij handig op. Zijn administratie is bijvoorbeeld op orde dankzij een goede boekhouder. Hij doet ondertussen waar hij goed in is. Vroeg opstaan en lange werkdagen zijn geen enkel probleem meer voor hem.
Nu ben ik natuurlijk best trots om mijn kanjer. Maar dat is niet de reden waarom ik dit met jullie deel. Dat doe ik met de hoop dat ons verhaal jullie tijdens zorgen en slapeloze nachten om jullie thuiszitter een sprankje hoop geeft. Het kan echt goedkomen. En bovenal, heb vertrouwen in jezelf en je kind.
