Wij ondersteunen en versterken ouders van kinderen met problemen bij leren en/of gedrag in opvoeding, onderwijs en zorg

Wij ondersteunen en versterken ouders van kinderen met problemen bij leren en/of gedrag in opvoeding, onderwijs en zorg

Reactie op uitzending NieuwLicht Thuiszitters

Thuiszitters: Hoe krijgt ieder kind een plek in ons onderwijsbestel?

Het antwoord is simpel, aldus Oudervereniging Balans, al zou je dat in eerste instantie niet verwachten.

De visie waar wij ook na het zien van NieuwLicht voor staan is: niet het systeem van passend onderwijs moet ‘om’, maar de manier waarop hier uitvoering aan wordt gegeven.

Ook delen wij de mening dat het aantal van 15.000 thuiszitters, het topje van de ijsberg is. Zie ook het artikel Aantal thuiszitters stijgt opnieuw.

Maar daar is toch geen geld voor?

Volgens Carry Roozemond van Ingrado, zou passend onderwijs beloven dat ieder kind onderwijs krijgt in Lamborghini stijl, terwijl er bekostiging is voor een middenklasse auto. Het is de vraag of dat statement klopt.

Het lijkt er eerder op dat de onderwijsgeld niet terecht komt waar het voor bedoeld is. Namelijk in de klas, voor ondersteuning van de leerling én de leraar.

En de uitdaging wordt: hoe om te gaan met verschillen tussen kinderen. Soms kost dat weinig soms meer gewoon omdat het moet. En er is geld: in oktober 2019 berichtte de AOB in het artikel Hoe rijk is mijn samenwerkingsverband, dat samenwerkingsverbanden hun reserves zagen groeien tot 260 miljoen euro.

Aantallen

Mevrouw Roozemond zegt ook dat het in 999 van de 1000 ‘gevallen’ wél goed gaat, maar net bij dat ene kind niet.

Hiermee wordt de indruk gewekt dat het gaat om uitzonderingen. Dat is echter niet het geval.

Hierboven verwezen wij al naar een artikel, waarin onder andere wordt aangegeven dat thuiszitters niet altijd als zodanig worden geregistreerd. Daarnaast is er nog een aanzienlijk aantal kinderen wat (nog) niet thuis zit, maar ook geen (passend) onderwijs krijgt.

Het Ministerie van OCW zou juist hier een goed beeld van moeten krijgen. Dat het probleem vele malen groter is dan in de maatschappij wordt voorgespiegeld, bevestigd ook Illya Soffer van Ieder(in) in de uitzending.

Onderwijs op maat

Dit terwijl de kinderen recht op onderwijs hebben. En bovendien speelt het principe ‘social return on investment’, wat inhoudt dat leerlingen die nu thuis zitten en hierdoor niet de kans op onderwijs of ontwikkeling krijgen, de samenleving  linksom of rechtsom (meer) geld zullen gaan kosten.

Investeer juist nu in deze groep, minister Slob. Hun kansen nemen immers af. Onderwijs op maat en daarmee hun welzijn betaalt zich in de toekomst terug. Bied ieder kind onderwijs wat bij hem of haar past. En wees daarin creatief als er geen dekkend aanbod is.

Het kan óók op een andere manier dan op school alleen. Denk aan thuisonderwijs, onderwijs op afstand of op een andere locatie of via ingekocht particulier onderwijs.

Buitensluiten

En er is een derde punt, de moreel-ethische kant: kinderen mogen niet worden buitengesloten vanwege hun (tijdelijke) ondersteuningsbehoeften in het onderwijs. Maar dit gebeurt dus wel.

We hoorden hun ouders vanavond in NieuwLicht: ‘Mijn kinderen zijn schooluitvallers. Het is het SWV niet gelukt hen passend onderwijs te geven. Er is een gebrek aan kennis binnen de scholen.’

We hoorden een kind zeggen: ‘Het is niet relaxed om thuis te zitten. Je hebt niemand om mee te spelen. Je voelt je gewoon eenzaam.’

Oproep aan de minister

Minister Slob zegt in de uitzending onder andere dat hij van plan is om de adviezen van de Geschillencommissie Passend Onderwijs bindend te maken.

Ook laat hij weten dat onderwijs en zorg beter moeten worden samenwerken in deze ‘complexe’ gevallen.

Wat Balans betreft zijn deze ideeën van de Minister niet gericht op preventie. Het is juist van belang om in een vroeg stadium eventuele problemen op te lossen. En het niet zover te laten escaleren tot ouders hun heil moeten zoeken bij een Geschillencommissie of de rechter. Deze procedures zijn langdurig, schaden de relatie met school én wat het belangrijkste is, het kind krijgt al die tijd geen onderwijs.

Wat moeten we dan wel doen?

Hoe zorgen we dat alle kinderen zich binnen school (of op een andere locatie) wél prettig voelen en tot ontwikkeling komen? En niet iedereen hetzelfde hoeft te doen, laat staan te zíjn?

  • Door schoolbesturen te verplichten hun personeel te faciliteren in de ondersteuning die zij nodig hebben.
  • Door scholen niet meer de ruimte te bieden om kinderen af te wijzen, om vervolgens het stof van hun schouders te vegen.
  • Door inclusie mogelijk te maken: dat kan door bijvoorbeeld de inzet van onderwijsassistenten en/of door het systeem van groepsgrootte en leerprocessen anders in te richten.
  • Door terug te gaan naar meer continue toezicht op de scholen zelf. Van 75 naar 300 inspecteurs, die fungeren als de vroegere ‘schoolopziener’.

Maar bovendien, door ieder kind in zijn of haar waarde te laten en de rechten van ouders te respecteren. Elk kind dat opgroeit in Nederland heeft recht op onderwijs.

Het leerrecht is opgenomen in het Internationale Verdrag voor de Rechten van het Kind. Ook Balans maakt zich sterk voor dit recht.

Heeft u ook vragen over het onderwijs aan uw kind(eren)?

Bel de BalansAdvieslijn 030-2255050

Zoek op deze website:

  • Categorie

  • Diagnose/Aanleg

  • Leeftijd

  • Regio

  • Documenttype

Deze website is gemaakt door Project Icarus!

Project Icarus is een uitdagende en leerzame plek voor jongvolwassenen met een beperking die zichzelf willen ontwikkelen op het gebied van computers en ICT.

Wil je ook je website laten maken door Project Icarus?